Historii Lubelskiej Piłki ciąg dalszy!!! Już dziś zapraszamy do lektury kolejnego artykułu z serii poświęconej upamiętnieniu setnej rocznicy powstania Lubelskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.
POCZĄTKI RYWALIZACJI MIĘDZYNARODOWEJ
Uznanie struktur LOZPN przez Polski Związek Piłki Nożnej napędziło dalsze działania związane z rozwojem piłki nożnej w regionie. Już wiosną 1922 roku zorganizowano kilka bardzo interesujących spotkań. Najpierw odbył się mecz pomiędzy drużynami Lublina i Wilna, który zakończył się wynikiem 4:5 (do przerwy 1:3). Dużym przedsięwzięciem jak na tamte czasy było niewątpliwie starcie WKS Lublin z czeskim zespołem SK Polaban Nymburk. Warto podkreślić, że był to pierwszy międzynarodowy mecz rozgrywany na terenie Lublina. Samo widowisko było jednak dość jednostronne i zakończyło się wynikiem 0:8 (do przerwy 0:4).
Niedługo później kolejne spotkanie rozegrali seniorzy z Lublina, którzy grali na wyjeździe z drużyną Warszawy, natomiast juniorzy mierzyli się z zespołem Lwowa. Niestety w obu meczach reprezentanci Lublina ponieśli porażki (seniorzy Warszawa 3:0 Lublin, juniorzy Lwów 7:0 Lublin), ale mimo to lokalna prasa dostrzegła w postawie zawodników kilka pozytywów.
W gazecie „Ziemia Lubelska” napisano, iż mimo wysokiej porażki publiczność lwowską zachwycił swoją postawą Kazimierz Wilgusiak, czyli bramkarz juniorów z Lublina, który uratował swój zespół z kilku bardzo groźnych sytuacji. Seniorzy zostali natomiast usprawiedliwieni za swoją porażkę brakiem trzech najlepszych piłkarzy, a wynik przywieziony ze stolicy został nazwany „honorową przegraną”.
PIERWSZA ZMIANA WŁADZ
Pod koniec roku nadeszła jednak nieoczekiwana wiadomość, że mjr Grabowski już wkrótce opuści Lublin i nie będzie mógł nadzorować kolejnych działań związanych z rozwojem LOZPN. W związku z tym kolejny rok nie był tak bogaty pod względem rywalizacji z innymi Związkami w Polsce czy też zagranicą. Rozgrywki wszystkich klas zostały dokończone zgodnie z planem. Tytuł mistrza Okręgu wywalczył WKS Lublin, a dalej uplasowały się zespoły „Hallerczyk”, Makkabi i WKS Chełm. We władzach LOZPN w kolejnym roku funkcję prezesa pełnił por. Kopanicki.
Poprawa poziomu lubelskiej piłki nożnej nastąpiła w 1925 roku. LOZPN zorganizował wtedy duży turniej propagandowy, w którym udział wzięło ponad 20 drużyn. Wkrótce miała się również rozwinąć baza sportowa, ponieważ WKS Lublin przystąpił do budowy stadionu na placu pomiędzy ulicą Szpitalną i Okopową.
*Tabela ostateczna kl. A z 1924 roku pochodząca z Kroniki Lubelskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej 1922-1987, red. Jerzy Kozicki
Niedługo później w Lubartowie powstał nowy klub sportowy pod nazwą Lewart. Liczba klubów zwiększyła się do 16 klubów w roku 1926. Ponadto, grały też drużyny rezerw, a liczba zarejestrowanych członków wynosiła wtedy 231 osób przy czym kroniki podają, że podobna liczba zawodników trenowała w klubach bez zgłoszenia.
Co ciekawe, po walnym zebraniu Okręgowego Kolegium Sędziów w 1930 roku wprowadzono nagrodę Fair Play. Pierwsze, historyczne wyróżnienie ufundowane przez OKS otrzymał zespół WKS 7 pp Chełm, a nagrodę stanowiły dyplom oraz piłka. Z tego zebrania zachowała się jeszcze jedna ważna informacja, ponieważ OKS podało wymagania dla kandydatów na sędziów, które należało wypełnić by móc zdawać egzamin teoretyczny oraz praktyczny. Komplet dokumentów stanowiły wówczas:
– deklaracja
– opłata w wysokości 5 zł
– świadectwo ukończenia 4 klas szkoły średniej lub 7 klas szkoły podstawowej
– świadectwo moralności
– świadectwo lekarskie
JUBILEUSZ X-LECIA
W 1932 roku odbyło się walne zgromadzenie LOZPN w sprawie obchodów jubileuszu X-lecia. Warto też zwrócić uwagę na fakt, że podczas zebrania powstał pomysł reorganizacji rozgrywek mistrzowskich. Rozgrywki miały zostać podzielone na dwie grupy lubelską i siedlecką, a o mistrzostwie okręgu będzie decydował dwumecz pomiędzy najlepszymi zespołami z obu grup.
Jubileusz X-lecia był obchodzony w dniach 28/29 maja. Z tej okazji odbył się turniej o puchar LOZPN, w którym rywalizowało 18 zespołów. Uroczystości odbywały się w kościele garnizonowym, a także na boisku WKS Unia.
W roku jubileuszu odbywało się także wiele spotkań z najlepszymi polskimi drużynami, a także zapraszane były kluby zza granicy, np. Attila FC i Zidenica Brno.
WIELKI SUKCES TUŻ PRZED WOJNĄ
Kolejne znaczące wydarzenie miało miejsce 16 kwietnia 1939 roku. Właśnie wtedy w Siedlcach odbyło się zebranie delegatów reprezentujących kluby Podlasia. W wyniku rozmów zapadła decyzja o przejściu podlaskich klubów do okręgu lubelskiego i utworzeniu własnej grupy w rozgrywkach. Powstawały także nowe kluby, które wyrażały wolę członkostwa w LOZPN. Jednym z nich był WKS Zamość, który dołączając do grona zarejestrowanych klubów zwiększył liczbę członków Okręgu do 21.
*W kwietniu 1927 w wyniku fuzji WKS i Lublinianki powstaje klub Unia. Poniżej jeżdżąca reklama meczu Unia – Cracovia zorganizowana przez zawodników
Znaczący triumf odnieśli w czerwcu juniorzy Unii, którzy zostali mistrzami Polski po zwycięskim meczu finałowym z Wisłą Kraków rozegranym jako przedmecz starcia Polska – Szwajcaria. Oba mecze zostały rozegrane w Warszawie. Unia była zdecydowanie lepszym zespołem pomimo skromnej wygranej 3:2, a w dodatku została pozbawiona przez sędziego jeszcze jednej prawidłowo zdobytej bramki. Po tym wydarzeniu Zarząd Unii oraz władze LOZPN przyjęły dużo ciepłych słów, a sukcesu gratulowali nawet szefowie Polskiego Związku Piłki Nożnej i Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego.
Niestety kilka miesięcy później wszelkie sportowe działania zostały wstrzymane z powodu agresji wojsk niemieckich. Okupanci po zaledwie 10 dniach od pierwszego szturmu byli już na terenie Lublina i rozwiązali wszystkie stowarzyszenia. Działalność sportowa została zabroniona pod rygorem surowych kar.
…CIĄG DALSZY NASTĄPI
Poprzednie artykuły z tej serii:
Część 1 – LINK
Opracowanie: Biuro Prasowe Lubelskiego Związku Piłki Nożnej /red. Hubert Gotowała/24.01.2022